لوپوس اريتماتوزوس


 
يك بيماري خود ايمني با منشا ناشناخته با توليد انواع آنتي بادي هاي خودي بر عليه سلولهاي بدن مشخص مي گردد.طيف وسيعي دارد از يك بيماري خفيف پوستي و محدود تا يك بيماري مهلك و شديد با درگيري ارگان هاي مختلف.


انواع  باليني بيماري:

1-    مزمن پوستي(ديسكوئيد)
2-    تحت حاد
3-    دارويي
4-    نوزادي
5-    سيستميك


*نوع مزمن پوستي يك نوع شايع بدون درگيري سيستميك است.در خانم ها شايعتر مي باشد بخصوص در دهه چهارم زندگي .با نور خورشيد وصدمه فيزيكي بيماري شروع يا تشديد مي شود.ضايعات به صورت برجستگي هاي قرمز رنگ گسترش يابنده با حدود مشخص داراي پوسته و به صورت غير قرينه که در ناحيه سر و صورت و گوش شايعتر است. درگيري قدام سينه، پشت، بازوها و گاهي لب، زبان و مخاط دهان نيز درگير   مي شود. بيماري سير پيش رونده و مزمن دارد و در نهايت ضايعات جوشگاه و آتروفي باقي مي گذارند.

ضایعات ندرتا مي تواند به بدخيمي هاي پوستي تبديل شود. احتمال تبديل شدن نوع پوستي به درگيري سيستميك حدود 5%   مي باشد و در مواردي كه درگيري پوستي شديد و گسترده باشد اين احتمال بيشتر است.
درمان: شامل دوري از آفتاب و استرس و شروع كورتيكواستروئيدهاي موضعي به همراه آنتي مالاريا و استروئيد خوراكي، ويتامين هايE و B12 و ليزر CO2 نيز مي تواند موثر باشد.


*نوع سيستميك
1.    شامل راش گونه اي: قرمزي ثابت روي بيني و گونه ها(بال پروانه اي)
2.    ضايعات پوستي برجسته قرمز رنگ با پوسته بيضي و گرد  
3.    حساسيت به نور
4.    زخم هاي دهاني
5.    درگيري مفاصل
6.    درگيري پرده هاي دور ريه ها و قلب
7.    درگيري كليوي
8.    درگيري عصبي
9.    اختلالات خوني
10.    اختلالات ايمونولوژيك
11.    ANA مثبت


در صورت وجود 4 مورد از 11 مورد بالا بيماري سيستميك لوپوس مطرح مي شود.


درمان: بستري نمودن بيمار، پرهيز از آفتاب و استرس، استروئيد خوراكي، داپسون ،متوتركسات، سيكلوفسفاميد./ درمان اختلالات همراه مثل فشار خون و ديابت

زمان انتشار: پنجشنبه 21 دي 1391 (11 سال قبل)
تعداد بازدید: ۴۱۱۳